задыме́ць ​1, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пацямнець ад сажы, дыму; задыміцца ​1. Столь у лазні задымела. Смалакуры задымелі.

задыме́ць ​2, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Пачаць дымець; задыміць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)