разво́дны разво́дный;

~нае пасве́дчанне — разво́дное свиде́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вынахо́дства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. гл. вынайсці.

2. Тое, што вынайдзена, створана вынаходнікам.

Атрымаць аўтарскае пасведчанне на в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разво́дный разво́дны;

разво́дное свиде́тельство разво́днае пасве́дчанне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часо́вы, -ая, -ае.

Які існуе, дзейнічае на працягу пэўнага часу; проціл. пастаянны.

Часовае пасведчанне.

Часовае месца жыхарства.

Часовая работа.

|| наз. часо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтаама́тар, ‑а, м.

Вадзіцель аўтамабіля, які мае пасведчанне шафёра-аматара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атэстацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атэстацыі. Атэстацыйная камісія. Атэстацыйнае пасведчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпута́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Дэпутата, належыць яму. Дэпутацкія абавязкі. Дэпутацкае пасведчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэрмінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Прапусціць устаноўлены тэрмін чаго‑н. Пратэрмінаваць пасведчанне. Пратэрмінаваць дзень ад’езду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотаама́тар, ‑а, м.

Вадзіцель матацыкла, мотаролера або мапеда, які мае пасведчанне на права ваджэння і не з’яўляецца прафесіяналам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промысло́вый прамысло́вы;

промысло́вая коопера́ция прамысло́вая капера́цыя;

промысло́вое свиде́тельство прамысло́вае пасве́дчанне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)