пасве́дчанне н.

1. (дзеянне) Bestätigung f -, -en; Beschéinigung f -, -en; Begláubigung f -, -en;

2. (дакумент) Schein m -(e)s, -e, Beschéinigung f, Áusweis m -es, -e;

пасве́дчанне асо́бы Personálausweis m;

вы́даць пасве́дчанне éine Beschéinigung [éinen Áusweis] áusstellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́трыка​I ж. (пасведчанне аб нараджэнні) Gebúrts¦urkunde f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карэспандэ́нцкі Korrespondénten-;

карэспандэ́нцкае пасве́дчанне Préssekarte f -, -n, Présseausweis m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ínterimsschein

m -(e)s, - часо́вае пасве́дчанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ínterimszeugnis

n -ses, -se часо́вае пасве́дчанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Testát

n -(e)s, -e пасве́дчанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Personálausweis

m -es, -e пасве́дчанне асо́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héiratsurkunde

f -, -n пасве́дчанне аб шлю́бе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Beschéinigung

f -, -en пасве́дчанне; распі́ска; квіта́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bezéugung

f -, -en пасве́дчанне, пацвярджэ́нне, до́каз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)