удабраво́ліць
‘выказаць ласку, спрыяць каму-небудзь, чаму-небудзь (удабраволіць дзеянні каго-небудзь і ўдабраволіць пасадзіць цара на трон)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удабраво́лю |
удабраво́лім |
| 2-я ас. |
удабраво́ліш |
удабраво́ліце |
| 3-я ас. |
удабраво́ліць |
удабраво́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
удабраво́ліў |
удабраво́лілі |
| ж. |
удабраво́ліла |
| н. |
удабраво́ліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
удабраво́ль |
удабраво́льце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
удабраво́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кра́ты, -аў.
Металічная рашотка на вокнах, на дзвярах.
К. на дзвярах.
◊
За краты — у турму (сесці, пасадзіць і пад.).
|| прым. кра́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адсадзі́ць, -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; -са́джаны; зак.
1. каго-што. Аддзяліць ад іншых, пасадзіць на іншае месца.
Адсадзілі свавольніка на заднюю парту.
2. каго. Аддзяліць ад маткі.
А. цяля.
3. што. Аддзяліўшы, пасадзіць у іншым месцы (расліну).
А. малады куст парэчак.
|| незак. адса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адса́джванне, -я, н.
|| прым. адса́дачны, -ая, -ае (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пато́ркаць, пату́ркаць, нато́рнуць ’пасадзіць (расаду, цыбулю)’ (даўг., брасл., в.-дзв., рас., Сл. ПЗБ). Семантычная калька з літ. padíegti ’пасадзіць’ і ’калоць’. Генетычна адносіцца да tъrk‑ati > то́ркаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дасадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., што.
Скончыць пасадку чаго‑н.; пасадзіць да пэўнага месца. Дасадзіць расаду. Дасадзіць градку да паловы. // і чаго. Пасадзіць у дадатак да пасаджанага раней. Дасадзіць дрэў у садзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заточи́тьI сов., уст. (подвергнуть заточению) пасадзі́ць, сасла́ць, зняво́ліць;
заточи́ть в тюрьму́ пасадзі́ць у турму́;
заточи́ть в монасты́рь сасла́ць у манасты́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абзеляні́ць, -зеляню́, -зяле́ніш, -зяле́ніць; -зяле́нены; зак., што.
Пасадзіць дрэвы, кусты там, дзе няма расліннасці.
А. вуліцы горада.
|| незак. абзеляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. абзеляне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адро́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.
1. Малады парастак, пучок расліны, які расце ад сцябла або кораня.
Абрэзаць адросткі.
Пасадзіць а.
2. Адгалінаванне якога-н. органа.
А. сляпой кішкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.
Пасадзіць каго-н., схаваць што-н. у чым-н., наглуха заклаўшы муроўкай.
З. золата ў сцяне.
|| незак. замуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пересажа́ть сов., разг., в разн. знач. перасаджа́ць, мног. папераса́джваць; пасаджа́ць; пасадзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)