параскі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і параскідаць. [Вецер:] Магу я стрэхі параскідваць з хат, пяском засыпаць вашы ўсе абшары. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшвыря́ть сов., разг. раскі́даць, мног. параскіда́ць, расшпурля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разброса́ть сов., в разн. знач. раскі́даць, мног. параскіда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разроня́ть сов., разг. павыпуска́ць (з рук); (разбросать) параскіда́ць, параскі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскида́ть сов., в разн. знач. раскі́даць, мног. параскіда́ць;

раскида́ть наво́з раскі́даць (параскіда́ць) гной;

раскида́ть бума́ги по́ полу раскі́даць (параскіда́ць) папе́ры па падло́зе;

жизнь раскида́ла друзе́й по све́ту жыццё раскі́дала (параскіда́ла) сябро́ў па све́це;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пашабанцава́ць ’параскідаць’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Гукапераймальнае. Да па- (< прасл. po‑), прэфармант ша- і бэнц‑ нуць (гл.) (польск. bęcnąćcbęc ’бах!’). Параўн. прэфармант у пашаматаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разворо́чать сов., прост. развярну́ць, разваро́чаць, мног. паразваро́чваць, раскіда́ць, мног. параскіда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параскіда́ны

1. разбро́санный, раски́данный; размётанный, расшвы́рянный;

2. разру́шенный, разворо́ченный; разорённый;

1, 2 см. параскіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Пасшыме́чваць, драг. посшымэчуваты ’паскідваць, параскідаць’ (Клім.). Генетычна да шамацець ’шумець, шапацець’, але семантыкай бліжэй да рус. кур., дан. шемотну́ться ’кінуцца’. Паходзіць з аргатычнай прыстаўкі ше‑ і метать ’кідаць’ (Гараеў, 421; Фасмер, WuS, 3, 200; ён жа, 3, 427).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

развороши́ть сов., разг. разварушы́ць, разваро́чаць, мног. паразваро́чваць; растрэ́сці, мног. парастраса́ць, парастрэ́сваць; раскіда́ць, мног. параскіда́ць; (о сене в прокосах) разбі́ць, мног. паразбіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)