Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
параскіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Раскідаць усё, многае або ўсіх, многіх; раскінуць усё, многае. Цяпер гэтыя лістоўкі трэба было параскідаць нам па горадзе.Карпюк.Чарнявы сын Параскідае цацкі, На рукі просіцца, Ну, і пайшла гульня.Чарот.[Маці:] — Вайна нямногім так мінулася. І ў кожнага сваё гора. Можа, і яго гняздо параскідала.Чыгрынаў.[Міхаіл Фёдаравіч:] — Калі братоў лёс параскідаў па свеце — адзін служыў на Сахаліне, другі быў у ссылцы, трэці ўцёк у Турцыю, то ў іх была яшчэ сястра...«Полымя».Дрэвы выраслі, параскідалі ўбакі голле, закрылі дарогу пад сабою.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параскіда́цьгл. раскідаць, раскінуць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
параскі́двацьсов., см.параскіда́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
параскіда́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым.зал.пр.адпараскідаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)