пралі́к, -у, мн. -і, -аў, м.

Памылка, промах, няўдача.

Бачыць не толькі поспехі, а і пралікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праме́р, -у, м.

1. гл. прамераць.

2. мн. -ы, -аў. Памылка пры вымярэнні (спец.).

Дапусціць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опеча́тка ж. памы́лка дру́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оши́бка памы́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непапра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які немагчыма або цяжка паправіць.

Непапраўная памылка.

Здарылася непапраўнае (наз.).

|| наз. непапра́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

граматы́чны граммати́ческий;

○ ~ная памы́лка — граммати́ческая оши́бка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недагля́д, -у, М -дзе, м.

Недастатковы нагляд за кім-, чым-н.; памылка, промах, зробленыя з-за няўважлівасці, нядбайнасці.

Дапусціць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ослы́шка ж., разг. памы́лка слы́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́псус, ‑у, м.

Грубая, недарэчная памылка.

[Лац. lapsus — падзенне, няправільны крок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скажэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. сказіцца, сказіць.

2. Змяненне, якое скажае што-н.; памылка, няправільнасць.

Недапушчальныя скажэнні ў газеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)