памардава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выбіцца з сіл, знясіліцца — пра ўсіх, многіх.
2. Разм. Памучыцца, папакутаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пахі́раць ’памучыцца’ (карэліц., Марц.). Да па‑ (< прасл. po‑) і ліра ’хвароба, кволасць’, драг. хырыты ’доўга хварэць’ < прасл. xyrati, хугей < хутъ(jь), генетычна звязанае з хуогь (Трубачоў, Эт. сл., 8, 158–159). Гл. хірэць, хворы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
потоми́ться
1. (помучиться) паму́чыцца, (долго, неоднократно) папаму́чвацца, папаму́чыцца; (пострадать) папаку́таваць; (изныть) пазнемага́ць; (поскучать) панудзі́цца;
2. кул. патушы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)