Манына́рка ’пінжак’ (смарг., ашм., Сл. ПЗБ). Паланізм. Параўн. польск. marynarka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паты́чка ’спрэчка, сутычка’ (Нас.). Відаць, паланізм. Параўн. польск. potyczka ’сутычка, бітва'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Матэўка ’баязлівец’ (маст., Сцяшк. Сл.). Паланізм. Параўн. польск. matewka ’дубец, дубчык, галінка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Не́зла (незло) ’даволі добра’ (Нас.). Адаптаваны паланізм nieźle ’добра, нядрэнна’ (ад źle ’дрэнна’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Неўстаёнцы ’не ўстаяць, рупець (кудысьці)’ (Сцяц.). Выразны паланізм, зыходная форма nieustający ’пастаянны, бесперапынны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дачыне́нне ’дачыненне’ (БРС). Магчыма, паланізм. Параўн. польск. mieć do czynienia ’мець справу’ (з кімсьці).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крапі́дла ’кадзіла’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. krapidło ’тс’ (там жа, 2, 516). Паланізм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прэ́лят ’жоўтая канюшына’ (Сл. рэг. лекс.). Адаптаваны паланізм; з польск. дыял. przelot ’расліна пералёт’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пату́каваць ’патураць’ (пух., Сл. ПЗБ). Паланізм. Параўн. польск. potucha ’патуранне’ (Мацкевіч, там жа, 3, 453).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клані́ця ’ручка вузгалаўя ў возе’ (Сл. паўн.-зах.). Паланізм. Параўн. польск. kłonica ’тс’ (там жа, 478).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)