смяро́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які асуджаны на смерць, прыгавораны да пакарання смерцю.

Камера смяротнікаў.

|| ж. смяро́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазбаўле́нне, -я, н. Гл. пазбавіцца, пазбавіць.

○

Пазбаўленне правоў (афіц.) — адняцце палітычных і грамадзянскіх правоў на пэўны тэрмін як мера пакарання за ўчыненыя злачынствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́сельня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Два слупы (або слуп) з перакладзінай — прыстасаванне для пакарання смерцю праз павешанне; шыбеніца.

|| прым. ві́сельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́сельня, ‑і, ж.

Прыстасаванне для пакарання смерцю праз павешанне; шыбеніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспакара́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не атрымаў пакарання, астаўся непакараны. Беспакаранае злачынства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяска́рны, ‑ая, ‑ае.

Які застаўся без пакарання, не пакараны. Бяскарны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́льнасць, ‑і, ж.

Дапушчальнасць, прымянімасць пакарання. Каральнасць учынкаў вызначаецца крымінальным законам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эшафо́т, -а, М -фо́це, мн. -ы, -аў, м.

Памост для пакарання.

Э. з шыбеніцаю.

◊

Узысці на эшафот — прынесці сваё жыццё ў ахвяру чаму-н.

|| прым. эшафо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жу́пел, -а, м.

1. Згодна з рэлігійнымі ўяўленнямі хрысціян: гарачая смала, падрыхтаваная ў пекле для пакарання грэшнікаў (уст.).

2. перан. Нешта страшнае, агіднае; пужала.

Быць жупелам для каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пенітэнцыя́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з асабліва жорсткімі формамі крымінальнага пакарання. Пенітэнцыярнае заключэнне.

[Фр. pénitentiaire ад лац. paenitentia — раскаянне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)