электракра́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пад’ёмны кран, які дзейнічае пры дапамозе электрарухавіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спу́ско-подъёмный спец. спу́ска-пад’ёмны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кран², -а, мн. -ы, -аў, м.

Механізм для пад’ёму і перамяшчэння грузаў.

Вежавы к.

Пад’ёмны к.

|| прым. кра́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трубаўкла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы па ўкладцы труб.

2. Перасовачны пад’ёмны кран для ўкладкі труб у траншэі трубаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́рдэк, ‑а, м.

Складны пад’ёмны верх у экіпажы.

[Ням. Vordeck.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пад’ёмны. Падымальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракра́н, ‑а, м.

Пад’ёмны кран, які дзейнічае пры дапамозе электрарухавіка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высачэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі высокі. Высачэзны пад’ёмны кран з зашклёнай кабінай працягнуў рабрыстую стралу над будоўляй. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трубаўкла́дчык, ‑а, м.

1. Рабочы па ўкладцы труб.

2. Перасовачны пад’ёмны кран для ўкладкі труб у траншэі трубаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’..., прыстаўка (гл. пад...).

Ужываецца замест «пад...» перад галоснымі «е», «ё», «ю», «я», напрыклад: пад’есці, пад’ельнік, пад’ём, пад’ёмны, пад’юдзіць, пад’ядаць, пад’язны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)