Verbum

вы́гнісці і вы́гніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе; зак.

Згнісці ў адным месцы, у сярэдзіне або поўнасцю.

Выгніў яблык.

Падлога выгніла.

|| незак. выгніва́ць, -а́е.

падгні́сці і падгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іе́; -і́ў, -іла́, -ло́; зак.

Зрабіцца гнілым знізу або крыху, злёгку згнісці.

Дрэва падгніло.

Падлога падгніла.

|| незак. падгніва́ць, -а́е.

памо́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Узвышэнне ў выглядзе дашчанай пляцоўкі.

Лектар узышоў на п.

2. Тое, што і падлога.

Кухня была з цагляным памостам.

рыпе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пі́ць; незак.

Утвараць рып, скрыпець.

Падлога рыпіць.

Боты рыпяць.

Пад нагамі рыпіць снег.

|| аднакр. ры́пнуць, -не; -ні.

|| наз. рыпе́нне, -я, н.

ла́га, -і, ДМ ла́зе, мн. -і, лаг і -аў, ж.

1. Драўляны брус, на які насцілаецца падлога.

2. Часовая апора пад што-н. у форме нятоўстага бервяна, жэрдкі.

Перакочваць бярвенне па лагах.