вы́гнісці і вы́гніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе; зак.

Згнісці ў адным месцы, у сярэдзіне або поўнасцю.

Выгніў яблык.

Падлога выгніла.

|| незак. выгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)