разгульта́іцца, ‑аюся, ‑аішся, ‑аіцца; зак.
Разм. Стаць гультаём; разленавацца. — А! — трасе дзед галавою: — і самі трохі вінаваты — разгультаіліся. Была пагода, на што ўжо лепшая пагода для ўборкі? Можна было б і прыбраць... Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вёдро ср., уст., прост. (до́брая) паго́да, -ды ж.; до́брае надво́р’е.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падхадзі́цца, ‑хаджуся, ‑ходзішся, ‑ходзіцца; зак.
Абл. Ухадзіцца. Лета было добрае, пагода спрыяла ўраджаю і рабоце. Народ падхадзіўся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выпаго́дзіцца (БРС, Нас.). Да пагода (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лётный лётны;
лётная пого́да лётная паго́да, лётнае надвор’е;
лётное по́ле ав. лётнае по́ле.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чына́ра, ‑ы, ж.
Дрэва сямейства платанавых; усходні платан. Ах, якая пагода Для купання, загару! Ні расы на чынарах, Ні туману, ні хмары! Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Распаго́дзіцца ’палепшыцца (пра надвор’е), праясніцца’ (Бяльк.; смарг., Сл. ПЗБ; Байк. і Некр.), роспого́дзіцца ’тс’ (ТС). Параўн. з супрацьлеглым значэннем рознегодзіцца ад нягода (гл.), паго́да ’яснае сонечнае надвор’е’, паго́длівы ’добры, ясны (пра надвор’е). Гл. год, паго́да.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сухме́нь, ‑і, ж.
Разм. Сухая гарачая пагода. Кажа [дзед], што роўна пяцьдзесят год таму назад у Францыі была нечуваная сухмень — усе сенажаці, палеткі павыгаралі. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Не́пагадзь ’непагода’ (Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк.). Да паго́да (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
купа́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. купаць і купацца. Ах, якая пагода Для купання, загару! Ні расы на чынарах, Ні туману, ні хмары! Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)