паваро́хаць

‘паварушыць што-небудзь з шоргатам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паваро́хаю паваро́хаем
2-я ас. паваро́хаеш паваро́хаеце
3-я ас. паваро́хае паваро́хаюць
Прошлы час
м. паваро́хаў паваро́халі
ж. паваро́хала
н. паваро́хала
Загадны лад
2-я ас. паваро́хай паваро́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паваро́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкра́таць

‘крыху паварушыць чым-небудзь; дакрануцца да чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкра́таю прыкра́таем
2-я ас. прыкра́таеш прыкра́таеце
3-я ас. прыкра́тае прыкра́таюць
Прошлы час
м. прыкра́таў прыкра́талі
ж. прыкра́тала
н. прыкра́тала
Загадны лад
2-я ас. прыкра́тай прыкра́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкра́таўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ворохну́ть сов., однокр., обл. варухну́ць, зварухну́ць, паварушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глузд, ‑у, м.

Разм. Розум, развага. Паварушыць глуздамі. □ — О, гэты хлопец з глуздом. .. Паслухаем, што далей скажа... Пестрак.

•••

З глузду з’ехаць гл. з’ехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повороши́ть сов., разг. паварушы́ць; паваро́чаць, (много, неоднократно) папаваро́чваць, папаваро́чаць, пашавялі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узварушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., каго-што.

1. Злёгку паварушыць, разварушыць.

У. зямлю вакол дрэва.

2. перан. Вывесці са стану вяласці, пасіўнасці; расшавяліць, узняць; абудзіць, ажывіць (разм.).

У. народ.

У. успаміны.

3. перан. Выклікаць глыбокія пачуцці, узрушыць (разм.).

Вестка надта ўзварушыла яе.

|| незак. узвару́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памы́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Разм. Паварушыць, парухаць губамі. Сымон памыляў перасохлымі губамі, нібы збіраўся з думкамі. Чарнышэвіч. Лось нездаволена памыляў губамі і, не спяшаючыся, падаўся ў хмызняк. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подви́гать сов.

1. (чем) паварушы́ць, пакра́таць;

подви́гать па́льцами паварушы́ць (пакра́таць) па́льцамі;

2. (двинуть немного или несколько раз) пару́хаць; (с места на место) пасо́ваць; (потолкать) паштурха́ць, папха́ць;

подви́гать ма́ятник часо́в пару́хаць ма́ятнік гадзі́нніка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пошевельну́ть сов. и однокр., разг. паварухну́ць, зварухну́ць, пашавяльну́ць, шавяльну́ць;

◊

па́льцем не пошевельну́ть па́льцам не паварушы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашавялі́ць, ‑вялю, ‑веліш, ‑валіць; зак., што або чым.

Прывесці ў рух, злёгку парухаць; паварушыць. Ляснік прычыніў дзверцы ў печцы, пашавяліў галавешкі. Ігнаценка. Возчык пашавяліў лейцамі, конь рушыў барзджэй — дарога кіравала ўніз. Быкаў. Кірыла Фаміч падышоў да хлопчыка і гулліва пашавяліў вусамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)