расху́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Вызваліць ад таго, што абхінае, пакрывае каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расху́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Вызваліць ад таго, што абхінае, пакрывае каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паха́тная, паха́туха, поха́тніца, паха́тніца, поха́тныца, паха́туха ’жанчына, якая любіць
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
набе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
помета́ться
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поры́скать
1. паго́йсаць; (долго, неоднократно)
2. (поискать) пашна́рыць, пашны́рыць;
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разагна́цца, разганюся, разгонішся, разгоніцца;
1. Павялічваючы скорасць свайго руху, давесці яе да найбольшай велічыні.
2. Захапіцца сваім заняткам, увайсці ў азарт.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свабо́да, ‑ы,
1. Магчымасць ажыццяўлення чалавекам сваіх мэт і імкненняў на аснове пазнання законаў развіцця прыроды і грамадства.
2. Адсутнасць палітычнага і эканамічнага прыгнёту, абмежаванняў у грамадска-палітычным жыцці і дзейнасці якога‑н. класа ці грамадства ў цэлым.
3. Дзяржаўная незалежнасць, суверэнітэт.
4. Магчымасць дзейнічаць у якой‑н. галіне бесперашкодна, без абмежаванняў, забароны.
5. Асабістая незалежнасць, самастойнасць; адсутнасць залежнасці ад каго‑, чаго‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)