закупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак.
1. каго-што. Купіць у вялікай колькасці або оптам.
З. прамысловае абсталяванне.
2. што і чаго. Запасціся пакупкай.
З. прадукты.
З. дроў.
|| незак. закупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. заку́пліванне, -я, н., за́куп, -у, мн. -ы, -паў, м. і заку́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.
|| прым. заку́пачны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).
Закупачныя цэны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
огу́лом нареч.
1. (всё сразу) прост. агу́лам; (чохом) га́музам;
2. (необоснованно, без разбору) разг. беспадста́ўна, без разбо́ру;
3. (оптом) уст. о́птам;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ро́зніца I ж. ра́зница, разли́чие ср.
ро́зніца II ж., торг. ро́зница;
прадава́ць у ~цу — продава́ть в ро́зницу;
◊ о́птам і ў ро́зніцу — о́птом и в ро́зницу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ро́зніца 1, ‑ы, ж.
1. Непадабенства, адрозненне ў чым‑н. [Мальгрэта:] — Я ж казала ўжо, Хвядоска, У нас між горадам і вёскай Аніякай розніцы. Крапіва. Малевіч падыходзіць да рэчкі і, таксама як я, садзіцца на беразе. Розніца толькі ў тым, што я сяджу на абрыве, спусціўшы ногі над вадой, а ён прылёг пад адхонам. Брыль.
2. Велічыня, сума, якая з’яўляецца рознасцю паміж дзвюма велічынямі, сумамі. А прызнацца, у нас не вялікая розніца: год пятнаццаць... Хадзем, дай руку, спадарожніца. Вялюгін.
•••
Якая розніца? — ці не ўсё роўна?
ро́зніца 2, ‑ы, ж.
Спец. Продаж паштучна або невялікімі колькасцямі. Здавалася, Індыя, згаладаўшыся за стагоддзі па металу, паглынае яго цяпер вялікімі і малымі кавалкамі, оптам і ў розніцу. Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)