Verbum

панаве́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Зрабіцца навейшым, абнавіцца.

Пафарбаваны паркан нібы панавеў.

насланнё, -я́, н.

1. Напасць, няшчасце.

Што за н.!

2. Тое, што паслана нібы «нячыстай сілай»; прывід.

пы́шны, -ая, -ае.

1. Лёгкі, нібы ўзбіты.

Пышныя валасы.

2. Раскошны, багаты.

П. ўбор.

П. прыём.

|| наз. пы́шнасць, -і, ж.

пя́дзенік, -а, мн. -і, -аў, м.

Начны матыль-шкоднік, вусені якога, рухаючыся, выгінаюць сярэднюю частку цела, нібы мераюць зямлю пядзямі.

фаталі́зм, -у, м.

Містычная вера ў непазбежнасць лёсу, у тое, што ўсё ў свеце нібы загадзя вызначана наперад.

|| прым. фаталісты́чны, -ая, -ае.

памя́ты, -ая, -ае.

1. Няроўны, нягладкі, са складкамі.

П. касцюм.

2. Стомлены, нясвежы, нібы заспаны (разм.).

П. твар.

|| наз. памя́тасць, -і, ж.

супло́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).

Некалькі пладоў якія развіліся з асобных кветак суквецця і зрасліся, уяўляючы нібы адзін плод.

С. ананаса.