нея́вка ж. нез’яўле́нне, -ння ср., няя́ўка, -кі ж.;
за нея́вкой з прычы́ны нез’яўле́ння (няя́ўкі).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́пуск, -а і -у, мн. -і, -аў, м.
1. гл. прапусціць.
2. -а. Дакумент на права ўваходу, уезду куды-н.
Паказаць п.
Уваход па пропусках.
3. -а. Тое, што і пароль (спец.).
4. -у. Няяўка на сходы, заняткі і пад.
Наведваць лекцыі без пропускаў.
5. -у. Не запоўненае, не занятае чым-н. месца (напр., у тэксце чаго-н.).
У канспекце многа пропускаў.
|| прым. прапускны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
про́пуск, ‑а і ‑у, м.
1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. прапускаць — прапусціць (у 1 знач.).
2. ‑у. Адсутнасць, выключэнне чаго‑н. Чытаць з пропускамі. □ Собіч, не адрываючыся, сачыў, каб не асталося дзе прапускаў, бо часамі подпіс павінен быць толькі на версе, а часамі і на адвароце, часамі на адным экземпляры, а часамі і на двух. Скрыган. // Незапоўненае месца сярод тэксту. Пропуск паміж радкамі.
3. ‑а. Дакумент на права ўваходу, уезду куды‑н., праходу або праезду праз што‑н. Паказаць пропуск. Праверыць пропуск. □ — Я ж усё-такі актрыса, маю сякое-такое дачыненне да тэатра, ды ў мяне і пропуск на дваіх у ложу дырэкцыі. Рамановіч. — У мяне сумленне чыстае, і я спакойны. Толькі б дастаць ёй у Гродне пропуск за граніцу. Карпюк. // Уст. Пароль. Ведаць пропуск.
4. ‑у. Няяўка на заняткі, сходы і пад. Наведваць лекцыі без пропускаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)