уны́вный уст. тужлі́вы, ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утоми́тельный уто́мны, сто́мны; (скучный) ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нуда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Непрыемны душэўны стан, выкліканы немагчымасцю здзейсніць свае надзеі, жаданні; сум, туга.

2. Нудны чалавек (разм.).

Эх ты, н. хадзячая!

3. Паныласць, маркота, журба.

Восеньская н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тоскли́вый тужлі́вы; (скучный) ну́дны, нудлі́вы; су́мны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усыпи́тельный усыпля́льны, усыпля́ючы, снатво́рны; (скучный) ну́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нуднава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі нудны. Нуднаваты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісля́к, ‑а, м.

Разм. пагард. Вялы, нудны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преску́чный (ве́льмі) ну́дны; (ве́льмі) су́мны; см. ску́чный.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́чный

1. ну́дны;

2. (тоскливый) су́мны, марко́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каніце́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каніцелі (у 1 знач.).

2. перан. Нудны, зацяжны. Каніцельная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)