Verbum

прышчэ́пак, -пка, мн. -пкі, -пкаў, м. (спец.).

Частка расліны, якая перасаджваецца на тканку іншай расліны для надання ёй новых уласцівасцей.

новабудо́ўля, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Будаўніцтва новых заводаў, дамоў і пад.

Працаваць на новабудоўлі.

2. Новае збудаванне.

Школа-н.

рамантава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што (спец.).

1. Папаўняць табун або статак маладняком.

2. Ліквідаваць разрэджанасць пасеваў, прысад падсадкай новых раслін.

новаўтварэ́нне, -я, н.

1. З’яўленне новых форм або элементаў

Н. мінералаў.

2. Элемент, форма і пад., якія ўзніклі толькі што, нядаўна.

Н. ў лёгкіх.

манеке́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які дэманструе на сабе адзенне новых фасонаў.

|| ж. манеке́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. манеке́ншчыцкі, -ая, -ае.

метаста́з, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Развіццё другасных ачагоў захворвання ў новых месцах арганізма, а таксама сам такі ачаг.

|| прым. метастаты́чны, -ая, -ае.

рэарганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Арганізаваць на новых пачатках, пераўтварыць (пераўтвараць).

|| наз. рэарганіза́цыя, -і, ж.

|| прым. рэарганізацы́йны, -ая, -ае.

тво́рчасць, -і, ж.

Дзейнасць чалавека, накіраваная на стварэнне якасна новых культурных, духоўных і матэрыяльных каштоўнасцей.

Т.

Купалы.

Народная т.

|| прым. тво́рчы, -ая, -ае.

Творчая праца.

до́следнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца доследамі, звычайна па вырошчванні якіх-н. сельскагаспадарчых культур, вывядзенні новых гатункаў і пад.

|| прым. до́следніцкі, -ая, -ае.