наостри́ть​I сов. (наточить) навастры́ць, натачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нато́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. наточваць — натачыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Набрусава́ць ’натачыць’, ’абчасаць’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. брусавиць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наточи́ть​I сов.

1. (изготовить из дерева) натачы́ць, мног. панато́чваць;

2. (сделать острым) навастры́ць; (на точиле) натачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нато́чаны I

1. нато́ченный, наострённый, отто́ченный;

2. нато́ченный;

1, 2 см. натачы́ць I

нато́чаны II нагры́зенный; нары́тый; см. натачы́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зайстры́ць

‘навастрыць, натачыць што-небудзь (зайстрыць сякеру)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зайстру́ зайстры́м
2-я ас. зайстры́ш зайстрыце́
3-я ас. зайстры́ць зайстра́ць
Прошлы час
м. зайстры́ў зайстры́лі
ж. зайстры́ла
н. зайстры́ла
Загадны лад
2-я ас. зайстры́ зайстры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зайстры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наточи́ть​II сов. (наделать дыр) натачы́ць, мног. панато́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператачы́ць ​1, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

1. Натачыць, затачыць нанава. Ператачыць жалязка рубанка.

2. Натачыць, затачыць усё, многае. Ператачыць усе нажы. Токар ператачыў усе загатоўкі.

ператачы́ць ​2, ‑точыць; зак., што.

Праесці, прагрызці, нарабіць дзірак у многіх месцах. Шашаль ператачыў бярвенне. Крот ператачыў увесь агарод. // Грызучы, знішчыць. Мышы ператачылі салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папатачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што і чаго.

Разм. Тачыць доўга, неаднаразова (на станку і пад.); натачыць многа (дэталей і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намянці́ць, ‑мянчу, ‑менціш, ‑менціць; зак., што.

Натачыць касу мянташкай. Толькі на хвілінку прыпынак — намянціць касу — і далей, далей, далей. Як п’яны, узмахваў касою Міхась. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)