топо́рщить несов., разг. тапы́рыць, натапы́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яршы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., што.

Разм. Натапырваць, паднімаць яршом. Яршыць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натапы́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да натапырыцца.

2. Зал. да натапырваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настаўбу́рчваць

‘натапырваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. настаўбу́рчваю настаўбу́рчваем
2-я ас. настаўбу́рчваеш настаўбу́рчваеце
3-я ас. настаўбу́рчвае настаўбу́рчваюць
Прошлы час
м. настаўбу́рчваў настаўбу́рчвалі
ж. настаўбу́рчвала
н. настаўбу́рчвала
Загадны лад
2-я ас. настаўбу́рчвай настаўбу́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час настаўбу́рчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

взъеро́шивать несов., разг. узлахма́чваць, ускалма́чваць, ускудла́чваць; (перья, шерсть) натапы́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

еро́шить несов., разг.

1. (лохматить) кудла́ціць, лахма́ціць;

2. (топорщить) тапы́рыць, натапы́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчаці́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Падымаць угору, натапырваць поўсць, шчацінне і пад. Воўк шчацініць поўсць. // перан. Ставіць тарчма што‑н., рабіць што‑н. падобным на шчацінне. Вецер на страсе шчацініць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Нацюцю́рыцца ’натапырыцца, напыжыцца, наставіць пер’е’ (Сл. ПЗБ). Экспрэсіўнае ўтварэнне на базе гукапераймальнага комлексу цюцюр, гл. цюцюрэць ’надзімацца, натапырваць пер’е’ (Сл. ПЗБ), параўн. начапурыцца, нашашэрыцца ’натапырыцца’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тапы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Паднімаць, ставіць тарчма, натапырваць (валасы, шэрсць і пад.). Здавалася, што для міліцыянера і тапырыў вусы Сцяпан Пракопавіч. Шахавец. / Пра галіны, лісты і пад. Рыта адхіляла .. [каласы] убок, а яны зноў тапырылі на яе вусы. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тапо́ршчыць ’тапырыць’ (ТСБМ), ’надуваць, крывіць (вусны, пысу)’ (Нас., Байк. і Некр.), ’выпінаць, вылупляць’ (Ласт.), тапо́ршчыцца ’надувацца, натапырвацца’ (Байк. і Некр.), ’паміраць (з’едліва-жартаўлівае)’ (Нас.). Параўн. рус. топо́рщить ’выстаўляць, натапырваць’. Звязана з тапырыць (гл.), параўн. тапаршчыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)