намо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усса́ць

намачыць што-небудзь мачой’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уссу́ уссё́м
2-я ас. уссе́ш уссяце́
3-я ас. уссе́ уссу́ць
Прошлы час
м. усса́ў усса́лі
ж. усса́ла
н. усса́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час усса́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намочваць — намачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увлажни́ть сов. зрабі́ць вільго́тным, увільгатні́ць; (смочить) намачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́слініць

намачыць каго-небудзь, што-небудзь слінаю’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́сліню вы́слінім
2-я ас. вы́слініш вы́слініце
3-я ас. вы́слініць вы́сліняць
Прошлы час
м. вы́слініў вы́слінілі
ж. вы́слініла
н. вы́слініла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́слініўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Намачыць слінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамо́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што і чаго. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каноплі.

2. што і чаго. Мочачы, прыгатаваць многа чаго-н.

П. яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спы́рснуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Пырскаючы на каго-, што-н., намачыць, апырскаць.

С. бялізну.

С. валасы лакам.

|| незак. спы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спы́рскванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Намачыць слінаю. Наслініць пальцы. Наслініць аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)