Наўмы́сля ’знарок, назнарок’ (Гарэц.; бялын., Янк. Мат., ТСБМ), наўмысле ’тс’ (Сцяшк.), наўмы́сня, наўмы́сне ’тс’ (Сл. ПЗБ, Ян., ТС, Янк. 2), надумысне ’тс’ (Сцяшк. Сл.), наўмысна ’тс’ (ТС), наўмысна ’тс’ (ТСБМ). Паводле Карскага (2–3, 78), гэта — дзеепрыметнік у функцыі прыслоўя, гл. умысля; па аналогіі з прыметнікамі сюды пранік н; паводле Шубы (Прыслоўе, 115), відаць, да ўмысл (гл.), у сувязі з чым у формах, што заканчваюцца на ‑я, назіраецца «дэфармацыя суфікса» (правільна наўмысле < *на ўмысле — месн. скл. адз. л.); наўмы́сна < *наўмысльна (там жа, 158).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

знарок, наўмысна, наўмысля, сумысля, свядома, прадузята, спецыяльна, дэманстрацыйна; назнарок (разм.); нарочна / абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

бяда́, ‑ы, ДМ ‑дзе; мн. беды, бед; ж.

1. Няшчасце, нядоля, гора. Па рыбацкаму звычаю лодкі пакідаюцца назаўсёды там, дзе іх засцігне апошняя бяда. Брыль. Ды зноў бяда: праз год вясною Згарэла хата з варыўнёю. Колас. // Непрыемнасці, клопат. Але сёння здарылася з цыркуляркай бяда — сапсаваўся па нейкай прычыне матор. Гамолка. Трэба, думае [мужык], хоць яйкі ратаваць, бо як астынуць, дык і кураняты не выведуцца: бяда будзе ад жонкі... Якімовіч.

2. Галеча, нястача, недахоп сродкаў для жыцця. Ладымер Стальмаховіч зазнаў за свой век галоднай і халоднай бяды. Чорны. Вечная ў хаце бяда — Ніва, як палец, вузкая, У хлебе цвіла лебяда. Танк. [Дзед:] — Дзе ж ты [Сымонка] дзенешся зімою? Хто табе прытулак дасць? Эх, спазнаешся з бядою! Эх, шырока яе пасць! Колас.

3. у знач. вык. Дрэнна, нядобра; непрыемнасць. Вось гэта грэбля — бяда і гора мікуціцкае. Колас. [Камандзір:] — Пяхоце шукай, дзе вузей, ды дрэвы валяй цераз ваду. З фурманкамі — таксама бяда. Брыль. // (з адмоўем). Неістотна, не мае значэння. Стараватая будзе жонка? Не бяда! Ён [Беразоўскі] і сам не малады. Чарнышэвіч.

•••

Бяда вялікая — не мае значэння, няважна.

Бяда малая — не датычыцца каго‑н. [Шчырэц:] — Ты [Валошын] — гарадскі, табе бяда малая: Тваіх палёў жаўнеры не патопчуць. Глебка.

Бядой латаны гл. латаны.

Далей ад бяды гл. далей.

Дапамагчы бядзе гл. дапамагчы.

Лезці ў бяду гл. лезці.

Не твая (мая, яго і г. д.) бяда — не твая (мая, яго і г. д.) справа, што табе (мне, яму і г. д.) абыходзіць.

Такой бяды; толькі (той) бяды — не мае значэння; ну дык што ж!

Як на бяду — як назнарок, як на тое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

как​II союз;

1. сравнит. ст. як; (при словах, служащих сравнением — ещё) ні́бы, бы́ццам; (нежели — ещё) як, чым;

бе́лый, как снег бе́лы, як (ні́бы, бы́ццам) снег;

жгло, как огнём палі́ла, як (ні́бы, бы́ццам) агнём;

широ́кий, как мо́ре шыро́кі, як (ні́бы, бы́ццам) мо́ра;

поёт, как солове́й спява́е, як (ні́бы, бы́ццам) салаве́й;

случи́лось э́то не по́зже, как (чем) позавчера́ гэ́та зда́рылася не пазне́й, як (чым) пазаўчо́ра;

2. (временной) як; (в предложениях с оттенком непосредственного следования одного действия за другим — ещё) калі́;

как уви́дишь его́, расскажи́ обо всём як (калі́) уба́чыш яго́, раскажы́ аб усі́м;

прошёл год, как мы ви́делись прайшо́ў год, як мы ба́чыліся;

3. (условный) як, калі;

к кому́ же мне обрати́ться, как не к вам да каго́ ж мне звярну́цца, як (калі́) не да вас;

4. (при вводн. сл. и выражениях) як;

как ви́дно, ты собра́лся в путь як віда́ць, ты сабра́ўся ў даро́гу;

как бы, как бу́дто як бы, як бы́ццам;

как бы не… як бы не…;

как бы там ни́ было як бы там ні было́;

как…, так и як…, так і;

как то́лько як то́лькі, ледзь то́лькі;

ме́жду тем как між тым як;

как ви́дите вводн. сл. як ба́чыце;

как ви́дно вводн. сл. як віда́ць;

как наприме́р вводн. сл. як напры́клад;

как наро́чно вводн. сл. як на то́е, як наўмы́сна, як назнаро́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)