нахлобу́чка ж., разг. прабо́рка, -кі ж.; (нагоняй) наганя́й, -ня́ю ж.;
◊
дать нахлобу́чку даць прабо́рку (наганя́й).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мы́лить несов. мы́ліць;
◊
мы́лить ше́ю дава́ць наганя́й;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагоня́й м., разг. наганя́й, -ня́ю м.; прост. прачуха́нка, -кі ж., прачуха́нец, -нца м.;
◊
дать нагоня́й даць наганя́й (прачуха́нку, прачуха́нца).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
головомо́йка ж., разг. наганя́й, -ня́ю м., наго́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
встрёпка ж. (нагоняй) прост. ла́зня, -ні ж.; наганя́й, -ня́ю м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. нагнаць (у 9 знач.).
2. Разм. Вымова, наганяй. На крайні выпадак.. [Міхайлаў] можа атрымаць строгую нагонку за не дагляд. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прачуха́нка ’пакаранне за п’янства, строгае пакаранне за свавольства’ (Нас.), усыпаць прачуха́нца ’моцна пабіць’ (Ян.), даць прачуханкі ’даць наганяй’ (Янк. БФ), прочуха́нец ’прачуханка’ (ТС), ’гультай’ (Сцяшк. Сл.), прачу́хацца ’працверазіцца’ (Шат.), прочы́хацца ’ачухвацца’ (ТС). Рус. дыял. прочуха́нка ’наганяй, нагонка’, укр. дати прочуха́на, прочуха́нкі ’тс’ (гл. Макіенка, Бел.-рус. ізал., 111). Дэрываты ад прачухацца (гл. ачухацца) з суф. ‑анка, ‑анец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нахлабу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Разм. Вымова, наганяй. Па тону голаса Камлюка і па яго прыжмураных, з калючым позіркам вачах Паддубны адразу зразумеў, што зараз яму давядзецца перажыць.. суровую нахлабучку. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́ска ж., прост. лупцо́ўка, -кі ж.; (нагоняй) наганя́й, -ня́ю м.; (трёпка) чос, род. чо́су м., дыхт, род. ды́хту м.;
дать та́ску даць наганя́й, даць ды́хту (чо́су), начу́біць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
взбу́читьI сов., прост. даць ла́зню; даць наганя́й; даць ды́хту; даць лупцо́ўкі; адлупцава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)