вае́нна-навуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вае́нна-навуко́вы вае́нна-навуко́вая вае́нна-навуко́вае вае́нна-навуко́выя
Р. вае́нна-навуко́вага вае́нна-навуко́вай
вае́нна-навуко́вае
вае́нна-навуко́вага вае́нна-навуко́вых
Д. вае́нна-навуко́ваму вае́нна-навуко́вай вае́нна-навуко́ваму вае́нна-навуко́вым
В. вае́нна-навуко́вы (неадуш.)
вае́нна-навуко́вага (адуш.)
вае́нна-навуко́вую вае́нна-навуко́вае вае́нна-навуко́выя (неадуш.)
вае́нна-навуко́вых (адуш.)
Т. вае́нна-навуко́вым вае́нна-навуко́вай
вае́нна-навуко́ваю
вае́нна-навуко́вым вае́нна-навуко́вымі
М. вае́нна-навуко́вым вае́нна-навуко́вай вае́нна-навуко́вым вае́нна-навуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вае́нна-навуко́вы вое́нно-нау́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нау́чный навуко́вы;

нау́чный сотру́дник навуко́вы супрацо́ўнік, навуко́вец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навуко́вец, -о́ўца, мн. -о́ўцы, -о́ўцаў, м.

Навуковы супрацоўнік, вучоны.

Вядомы н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вое́нно-нау́чный вае́нна-навуко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

Навуковы твор, што даследуе адно якое-н. пытанне, асвятляе адну тэму.

|| прым. манаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мані́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, якое лічыць асновай свету толькі адзін пачатак — матэрыю або дух.

Навуковы матэрыялістычны м.

Ідэалістычны м.

|| прым. маністы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

социали́зм сацыялі́зм, -му м.;

нау́чный социали́зм навуко́вы сацыялі́зм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́след, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Навуковы эксперымент, прысвечаны вывучэнню пэўных з’яў, атрыманню неабходных дадзеных для высвятлення заканамернасцей.

|| прым. до́следны, -ая, -ае.

Д. ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матэрыялі́зм, -у, м.

Навуковы філасофскі кірунак, які ў супрацьлегласць ідэалізму прызнае першаснасць матэрыі і другаснасць духоўнага, ідэальнага.

|| прым. матэрыялісты́чны, -ая, -ае.

Матэрыялістычная філасофія.

Матэрыялістычнае разуменне з’яў прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)