навадны́, -а́я, -о́е.

1. гл. навесці.

2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго.

Навадное пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́хаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго (што).

Наводзіць страх, боязь.

|| зак. спало́хаць, -аю, -аеш, -ае і напало́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. пало́ханне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візі́раваць², -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Навесці (наводзіць) аптычны ці вугламерны прыбор на які-н. пункт.

|| наз. візі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наваджу́ наво́дзім
2-я ас. наво́дзіш наво́дзіце
3-я ас. наво́дзіць наво́дзяць
Прошлы час
м. навадзі́ў навадзі́лі
ж. навадзі́ла
н. навадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. навадзі́ навадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час навадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

светлава́ць, святлую, святлуеш, святлуе; незак., што.

Спец. Паліраваць, наводзіць бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знуджа́ць

‘наводзіць на каго-небудзь тугу, нуду; надакучваць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знуджа́ю знуджа́ем
2-я ас. знуджа́еш знуджа́еце
3-я ас. знуджа́е знуджа́юць
Прошлы час
м. знуджа́ў знуджа́лі
ж. знуджа́ла
н. знуджа́ла
Загадны лад
2-я ас. знуджа́й знуджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знуджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцэ́льваць

‘наводзіць што-небудзь на цэль (прыцэльваць гарматы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыцэ́льваю прыцэ́льваем
2-я ас. прыцэ́льваеш прыцэ́льваеце
3-я ас. прыцэ́львае прыцэ́льваюць
Прошлы час
м. прыцэ́льваў прыцэ́львалі
ж. прыцэ́львала
н. прыцэ́львала
Загадны лад
2-я ас. прыцэ́львай прыцэ́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыцэ́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марафе́т, -ту м., разг. марафе́т;

наво́дзіць м. — наводи́ть марафе́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; зак., што і без дап.

Прыводзіць у парадак што-н.; наводзіць парадак дзе-н.

П. рэчы.

|| зак. спара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разду́млівы, -ая, -ае.

1. Які часта аддаецца роздуму; разважлівы.

Р. стары чалавек.

2. Які робіцца з роздумам, спакойна; які наводзіць на роздум.

Раздумлівая песня.

|| наз. разду́млівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)