рэлігі́йны, -ая, -ае.

1. гл. рэлігія.

2. Які верыць у Бога, набожны.

Р. чалавек.

|| наз. рэлігі́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свято́ша, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -то́ш (іран.).

Прытворна-набожны чалавек; ханжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ханжа́, -ы́, ДМ -ы́, Т -о́й і -о́ю, мн. -ы́, -э́й, м. і ж.

Прытворна набожны або прытворна дабрадушны чалавек; крывадушнік.

|| прым. ха́нжаскі, -ая, -ае.

Ханжаскія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́ведны, -ая, -ае.

1. У вернікаў: набожны, бязгрэшны, які не парушае рэлігійнай маралі.

Праведнае жыццё.

2. Справядлівы, заснаваны на праўдзе (у 2 знач.; уст.).

П. суд.

|| наз. пра́веднасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яле́йны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыкра ласкавы, празмерна ліслівы; штучна набожны. Ялейны выраз твару. Ялейны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

На́бажны. Гл. набожны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нязбо́жны ’бязбожны, неміласэрны’ (Нас.). Ад збо́жны ’міласэрны’, параўн. польск. zbożnyнабожны, багабаязны’, чэш. zbožnyнабожны, пабожны’ і іншыя формы, што ўзыходзяць да прасл. *sъbogъ (гл. збожжа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

и́стовый уст.

1. стара́нны; (степенный) пава́жны; (усердный) шчы́ры;

2. (набожный) набо́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэлігі́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае сувязь з рэлігіяй, з верай у бога. Рэлігійны абрад. Рэлігійнае свята.

2. Які верыць у бога, набожны. Рэлігійны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багамо́льны, ‑ая, ‑ае.

Набожны чалавек, які многа і часта моліцца. Пануры і багамольны Нічыпар, дробны злодзей і скнара, не мог заўладаць зямлёй, яна заўладала ім. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)