скры́ня ж. ларь м.; сунду́к м.; рунду́к м.;

с. са збо́жжам — ларь с зерно́м;

пакава́ць ~нюнабива́ть сунду́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напіха́ць несов.

1. напи́хивать, набива́ть; (заполнять внутренность чего-л. — ещё) начиня́ть;

2. (засовывая, наполнять чем-л.) насо́вывать;

1, 2 см. напха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́лыватьII несов.

1. (наносить уколы, повреждать уколом) нако́лваць; (узор, рисунок) нако́лваць; выко́лваць; (прикреплять булавкой) прышпі́льваць;

2. (набивать свиней, рыбы) нако́лваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наби́вка ж.

1. (действие) набіва́нне, -ння ср.; напіха́нне, -ння ср.; напако́ўванне, -ння ср.; см. набива́ть 1;

2. (то, чем набито) набі́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбива́ться

1. (набивать ноги) падбіва́цца;

2. (входить в доверие) прост. падла́джвацца, падлабу́ньвацца, падла́шчвацца, падлі́звацца; см. подби́ться;

3. страд. падбіва́цца; падшыва́цца; падгаво́рвацца; см. подбива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набива́ться

1. (скопляться во множестве) набіва́цца;

2. (навязываться) разг. набіва́цца; (напрашиваться) напро́швацца;

3. страд. напіха́цца, напі́хвацца; напако́ўвацца; набіва́цца; напіра́цца; настрэ́львацца; нараза́цца; нако́лвацца; наму́львацца; см. набива́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбіва́цца несов.

1. подбива́ться, набива́ть но́ги;

2. залеза́ть, зала́зить подо что́-л.;

3. страд. подбива́ться; подкола́чиваться; подмётываться; вбива́ться глу́бже; взбива́ться; подстрека́ться; настра́иваться; подзадо́риваться; подна́чиваться; см. падбіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наганя́ць I несов.

1. нагоня́ть, догоня́ть, настига́ть;

2. (упущенное) нагоня́ть, навёрстывать;

3. (сосредоточивать в одном месте) нагоня́ть;

4. (производить перегонкой) нагоня́ть;

5. перен. (цену) нагоня́ть, набива́ть;

6. перен. (вызывать какое-л. чувство, состояние) нагоня́ть, наводи́ть;

н. нуду́ — нагоня́ть (наводи́ть) тоску́;

7. (гвоздей и т.п.) набива́ть, накола́чивать;

8. (надевать, ударяя) нагоня́ть, наса́живать;

9. (мозоль) натира́ть;

1-9 см. нагна́ць

наганя́ць II сов. (вдоволь погонять) нагоня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набива́ние

1. напіха́нне, -ння ср., напі́хванне, -ння ср.; напако́ўванне, -ння ср.; набіва́нне, -ння ср.; напіра́нне, -ння ср.;

2. набіва́нне, -ння ср.;

3. набіва́нне, -ння ср.;

4. набіва́нне, -ння ср.; наму́льванне, -ння ср.;

5. набіва́нне, -ння ср.; см. набива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбіва́ць несов.

1. (наколачивать ударами) набива́ть; (на остриё, рукоятку) наса́живать;

2. разг. (с усилием надевать что-л.) натя́гивать, напя́ливать;

3. (вспенивать) взбива́ть;

4. (делать рыхлым, пушистым) взбива́ть;

5. разг. (высоко класть одно поверх другого) взгроможда́ть;

6. (дробя) снима́ть;

1-6 см. узбі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)