рэ́гбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня з мячом авальнай формы; разнавіднасць футболу.

[Англ. rugby.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаўта́йм, ‑а, м.

Уст. Палавіна гульні ў футболе і хакеі з мячом.

[Англ. half-time.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бейсбо́л, ‑а, м.

Спартыўная камандная гульня з мячом і бітой, якая нагадвае лапту.

[Англ. base-ball.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаке́й м., спорт. хокке́й;

х. з ша́йбай — хокке́й с ша́йбой;

х. з мячо́м — хокке́й с мячо́м;

х. на траве́ — хокке́й на траве́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ла, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня з драўляным мячом і клюшкамі верхам на спецыяльна выезджаных конях.

Коннае п.

○

Воднае пола — спартыўная камандная гульня ў мяч на вадзе, а таксама адпаведны від спорту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́гбі, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня, якая заключаецца ў тым, што ігракі стараюцца закінуць вялікі авальны мяч у вароты саперніка або ўбегчы туды з мячом, а таксама адпаведны від спорту.

|| прым. рэгбі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; незак.

1. Перадаваць мяч адзін другому, перакідвацца мячом.

2. Зал. да пасаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тайм, ‑а, м.

У спартыўных гульнях з мячом (футбол, хакей і пад.) — перыяд часу, у які ідзе гульня. Першы тайм футбольнага матча.

[Ад англ. time — час.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаке́й, ‑я, м.

Спартыўная камандная гульня з клюшкамі і шайбай на лёдзе або з мячом на траве. Хакей з шайбай. Травяны хакей.

[Англ. hockey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасава́ць³, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

У гульнях з мячом: перадаваць мяч, даваць пас³.

П. свайму іграку.

|| зак. спасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й.

|| аднакр. пасану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (разм.).

|| наз. пасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -со́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)