памуштрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Муштраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамуштрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Разм. Муштраваць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муштро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. муштраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамуштрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

1. Вымуштраваць.

2. Муштраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працві́чваць

‘вучыць, муштраваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. працві́чваю працві́чваем
2-я ас. працві́чваеш працві́чваеце
3-я ас. працві́чвае працві́чваюць
Прошлы час
м. працві́чваў працві́чвалі
ж. працві́чвала
н. працві́чвала
Загадны лад
2-я ас. працві́чвай працві́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час працві́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ке́шкаць

‘муштраваць каго-небудзь; мяшаць, варочаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́шкаю ке́шкаем
2-я ас. ке́шкаеш ке́шкаеце
3-я ас. ке́шкае ке́шкаюць
Прошлы час
м. ке́шкаў ке́шкалі
ж. ке́шкала
н. ке́шкала
Загадны лад
2-я ас. ке́шкай ке́шкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́шкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрэсірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго (што).

1. Прывучаць жывёл да выканання якіх-н. дзеянняў.

Д. тыграў.

Д. сабак.

2. перан. Прывучаць да строгай дысцыпліны; муштраваць (у 1 знач.).

|| зак. вы́дрэсіраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| наз. дрэсіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэсірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Вучыць (жывёл) выконваць пэўныя дзеянні. Дрэсіраваць сабак. Дрэсіраваць галубоў. // перан. Разм. Прывучаць да строгай дысцыпліны; муштраваць.

[Ад фр. dresser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ќешкаць ’муштраваць’ (Сцяшк. Сл.), кешкаты ’мяшаць, варочаць’ (З нар. сл.). Гл. кешкацца,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аштыга́ць ’біць, муштраваць’ (Сцяц.). Ад штых ’вастрыё, завостраная палка’, параўн. выштыхаць ’пабіць’ (КСТ), з азванчэннем х у інтэрвакальным становішчы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)