ке́шкаць

‘муштраваць каго-небудзь; мяшаць, варочаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́шкаю ке́шкаем
2-я ас. ке́шкаеш ке́шкаеце
3-я ас. ке́шкае ке́шкаюць
Прошлы час
м. ке́шкаў ке́шкалі
ж. ке́шкала
н. ке́шкала
Загадны лад
2-я ас. ке́шкай ке́шкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́шкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)