скрану́ць сов. (с места) сдви́нуть; смести́ть; стро́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горад; места (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Ме́сца 1 ’прастора, пункт, мясцовасць’ (ТСБМ, Касп., Кліх, Янк. I), месцейка ’тс’ (Др.-Падб.), месцечка ’мясцінка’ (Янк. 3.), ст.-бел. мѣстце, мѣстцо ’месца’, ст.-рус. мѣстьце (XV ст.). Да ме́ста 1 (гл.).

Ме́сца 2 месцо ’рыначная плошча’ (Кліх), ’мястэчка’ (валож., іўеў., навагр., беласт., Сл. ПЗБ). Да месца 1. У выніку кантамінацыі бел. месца ’месца’ і места ’горад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дви́нуться ру́шыцца; (пойти) пайсці́; (с места) крану́цца; (пошевелиться) паварушы́цца, крану́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мясці́цца ’ўсаджвацца’ (Бяльк., ТС), у выразе не месціцца у шкуры ’неспакойны, непаседлівы’ (Ян.). Яшчэ ст.-рус. мѣститися ’займаць месца, змяшчацца’ (XII ст.). Да ме́ста (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ду́нуць сов., прост. (стремительно двинуться с места) рвану́ть; хлы́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ме́сціць ’змяшчаць’ (Нас.), мясці́ць ’тс’ (ТСБМ, Др.-Падб.), ме́сціцца ’змяшчацца, садзіцца’ (Нас.), ’умяшчацца’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Ст.-рус. мѣстити (XII ст.), мѣститися ’тс’. Да ме́ста 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прадме́сце ’пасёлак, размешчаны непадалёку ад горада, але за яго межамі’, ’ускраіна горада’ (ТСБМ). Як і рус. предме́стье ’тс’, з польск. przedmieście ’прадмесце’ ад miasto ’горад’. Гл. места.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

переве́шенный​I (с одного места на другое) пераве́шаны; см. переве́сить​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасыла́ць несов. (посылать из одного места в другое) пересыла́ть; см. перасла́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)