адкасну́цца сов., разг. отвяза́ться, отста́ть;
~ні́ся ад мяне́! — отвяжи́сь (отста́нь) от меня́!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ме́нне 1, ме́ннье, ме́ня ’маёмасць’, ’маёнтак, багацце’ (Яруш., Шат., Дун.-Марц.), ст.-бел. менье, мене ’маёнтак’ (XVI ст.) запазычаны са ст.-польск. mienie ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 78), якое ўзыходзіць да прасл. jьměmьje ’тс’, ’скаціна’ (Копечны, Zákl. zásoba, 141). Шатэрнік (157) выводзіць бел. лексему з польск. мовы.
Менне 2, ме́ньня, мэ́ньне, ймэ́ньне ’імя’ (докш., Янк. Мат., Сл. ПЗБ; стол., Нар. лекс.; Мат. Гом., Клім.). Да іме́нне (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прозноби́ть сов., разг., безл. / меня́ (его́) прозноби́ло мяне́ (яго́) празя́біла, мяне́ (яго́) пранялі́ дры́жыкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затармасі́ць сов., разг. затормоши́ть, затереби́ть;
дзе́ці мяне́ зусі́м ~сі́лі — де́ти меня́ совсе́м затормоши́ли (затереби́ли)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отшиби́ть сов., разг., прям., перен. адбі́ць;
у меня́ отши́бло па́мять безл. у мяне́ адбі́ла па́мяць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́звацца сов. вы́зваться;
ён ~ваўся адпрацава́ць сёння за мяне́ — он вы́звался отрабо́тать сего́дня за меня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раззлава́ць сов. разозли́ть, рассерди́ть; обозли́ть;
яго́ ўчы́нак ~ва́ў мяне́ — его́ посту́пок разозли́л (рассерди́л, обозли́л) меня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заваражы́ць сов., прям., перен. заворожи́ть, заколдова́ть, околдова́ть; очарова́ть;
му́зыка ~жы́ла мяне́ — му́зыка заворожи́ла (околдова́ла, очарова́ла) меня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мяне́ — род. склон займ. я (Гарэц., ТСБМ). Укр. мене, ст.-рус. мене (рус. меня з XV ст., у якім ‑я ўзнікла пад уплывам р. скл. адз. л. асноў на ‑о — Сабалеўскі, Лекции, 186; Праабражэнскі (1, 524) бачыць кантамінацыю ст.-рус. мене і старой формы В. скл. мя < прасл. mę‑), славен. mène, серб.-харв. ме́не, макед., балг. мене, ст.-слав. мене. Прасл. mene, якому адпавядаюць ст.-прус. mennei, літ. manę̃s, ст.-інд. máma, авест. mana, ст.-перс. mām. І.‑е. *me (Міклашыч, 188; Бернекер, 2, 36; Голуб-Копечны, 227; Фасмер, 2, 599; Скок, 2, 405–406).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перабыва́ць сов. перебыва́ть;
сяго́ння ў мяне́ ~ва́лі ўсе мае́ сябры́ — сего́дня у меня́ перебыва́ли все мои́ друзья́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)