амія́чна-ме́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
амія́чна-ме́дны |
амія́чна-ме́дная |
амія́чна-ме́днае |
амія́чна-ме́дныя |
| Р. |
амія́чна-ме́днага |
амія́чна-ме́днай
амія́чна-ме́днае |
амія́чна-ме́днага |
амія́чна-ме́дных |
| Д. |
амія́чна-ме́днаму |
амія́чна-ме́днай |
амія́чна-ме́днаму |
амія́чна-ме́дным |
| В. |
амія́чна-ме́дны (неадуш.)
амія́чна-ме́днага (адуш.) |
амія́чна-ме́дную |
амія́чна-ме́днае |
амія́чна-ме́дныя (неадуш.)
амія́чна-ме́дных (адуш.) |
| Т. |
амія́чна-ме́дным |
амія́чна-ме́днай
амія́чна-ме́днаю |
амія́чна-ме́дным |
амія́чна-ме́днымі |
| М. |
амія́чна-ме́дным |
амія́чна-ме́днай |
амія́чна-ме́дным |
амія́чна-ме́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
свінцо́ва-ме́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
свінцо́ва-ме́дны |
свінцо́ва-ме́дная |
свінцо́ва-ме́днае |
свінцо́ва-ме́дныя |
| Р. |
свінцо́ва-ме́днага |
свінцо́ва-ме́днай
свінцо́ва-ме́днае |
свінцо́ва-ме́днага |
свінцо́ва-ме́дных |
| Д. |
свінцо́ва-ме́днаму |
свінцо́ва-ме́днай |
свінцо́ва-ме́днаму |
свінцо́ва-ме́дным |
| В. |
свінцо́ва-ме́дны (неадуш.)
свінцо́ва-ме́днага (адуш.) |
свінцо́ва-ме́дную |
свінцо́ва-ме́днае |
свінцо́ва-ме́дныя (неадуш.)
свінцо́ва-ме́дных (адуш.) |
| Т. |
свінцо́ва-ме́дным |
свінцо́ва-ме́днай
свінцо́ва-ме́днаю |
свінцо́ва-ме́дным |
свінцо́ва-ме́днымі |
| М. |
свінцо́ва-ме́дным |
свінцо́ва-ме́днай |
свінцо́ва-ме́дным |
свінцо́ва-ме́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сярэ́брана-ме́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сярэ́брана-ме́дны |
сярэ́брана-ме́дная |
сярэ́брана-ме́днае |
сярэ́брана-ме́дныя |
| Р. |
сярэ́брана-ме́днага |
сярэ́брана-ме́днай
сярэ́брана-ме́днае |
сярэ́брана-ме́днага |
сярэ́брана-ме́дных |
| Д. |
сярэ́брана-ме́днаму |
сярэ́брана-ме́днай |
сярэ́брана-ме́днаму |
сярэ́брана-ме́дным |
| В. |
сярэ́брана-ме́дны (неадуш.)
сярэ́брана-ме́днага (адуш.) |
сярэ́брана-ме́дную |
сярэ́брана-ме́днае |
сярэ́брана-ме́дныя (неадуш.)
сярэ́брана-ме́дных (адуш.) |
| Т. |
сярэ́брана-ме́дным |
сярэ́брана-ме́днай
сярэ́брана-ме́днаю |
сярэ́брана-ме́дным |
сярэ́брана-ме́днымі |
| М. |
сярэ́брана-ме́дным |
сярэ́брана-ме́днай |
сярэ́брана-ме́дным |
сярэ́брана-ме́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вы́раб, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. вырабіць.
2. Якасны бок апрацоўкі чаго-н.
Медная ручка адмысловага вырабу.
3. Спосаб, від вытворчасці прадукцыі.
Ручны в. скур.
Рэчы хатняга вырабу.
4. пераважна мн. Вырабленыя рэчы, прадукт працы.
Металічныя вырабы.
◊
Аўчынка вырабу не варта (прымаўка) — справа, не вартая турбот.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прэнт, ‑а, М ‑нце, м.
Металічны прут. [Брамка] была з тоўстых жалезных прэнтаў, а клямка — медная. Карпюк. [Матросы] зачапілі за краты, але ледзь клетка кранулася — некалькі прэнтаў выламалася. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эклекты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эклектызму; прасякнуты эклектызмам. Эклектычная філасофія. □ [Тарас] адчуваў, што гэта нават не перакананні, а проста так — медная гульня. Эклектычны набор чужых думак. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Капарва́с ’купарвас’ (Федар., 6). З польск. koperwas ’тс’ < с.-в.-ням. kupfer‑waʒʒer ’медная вада’ (Слаўскі, 2, 459).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кандзе́йка ’невялікая гліняная міска з ручкай’ (Растарг.) прымыкае да рускамоўнага арэалу (паўсюдна), дзе кандея, кандейка ’яндоўка, коўш’, ’гаршчэчак’, ’місачка’, ’глячок’, ’медная міска замест званка (у кляштарах)’, укр. кандшка. кондійка ’сасуд для асвячэння вады ў царкве’, ст.-рус. кандия. З с.-грэч. κοντίον ’медная міска, якая выкарыстоўваецца манахамі ў манастырах’ (Фасмер, 2, 179). Іншыя, малаімаверныя версіі, там жа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́дны, -ая, -ае.
1. гл. медзь.
2. Які мае адносіны да здабычы і апрацоўкі медзі.
Медная прамысловасць.
3. Зроблены з медзі.
Медныя грошы.
4. Колеру медзі, чырвона-жоўты.
М. твар ад прыморскага загару.
○
Медны век — пераходны перыяд ад неаліту да бронзавага веку, калі пачынаюць з’яўляцца металічныя вырабы з медзі.
◊
Медны лоб (разм., пагард.) — пра ўпартага, бесталковага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́дный в разн. знач. ме́дны, разг. медзяны́;
ме́дная про́волока ме́дны дрот;
ме́дная руда́ ме́дная руда́;
ме́дный купоро́с хим. ме́дны купарва́с;
ме́дный век археол. ме́дны век;
ме́дный заво́д ме́дны заво́д;
ме́дные де́ньги медзякі́, ме́дныя гро́шы;
ме́дный го́лос ме́дны го́лас;
ме́дный ствол сосны́ ме́дны ствол сасны́;
◊
ме́дного гроша́ не сто́ит ме́днага гро́ша не варт (ва́рта);
ме́дный лоб ме́дны лоб.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)