мурла́стый
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мурла́стый
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марда́сты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышч, ‑а,
Невялікі запалёны бугарок, гнайнічок на скуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мурла́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пуцу́к ’таўстатвары чалавек; пацук’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пы́ца груб. ’морда, твар’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пуцалава́ты ’круглатвары, з тоўстым, шырокім тварам’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Марда́сы, мырда́сы ’нос і губы’, ’твар’, ’хара’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мурло ’хара’, ’тоўсты і шырокі твар чалавека’, ’чалавек з такім тварам’, ’грубы, неахайны’, мурла́ты, мурла́сты ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пу́ца ’морда, пыса’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)