ідэ́йна-мара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ідэ́йна-мара́льны |
ідэ́йна-мара́льная |
ідэ́йна-мара́льнае |
ідэ́йна-мара́льныя |
| Р. |
ідэ́йна-мара́льнага |
ідэ́йна-мара́льнай
ідэ́йна-мара́льнае |
ідэ́йна-мара́льнага |
ідэ́йна-мара́льных |
| Д. |
ідэ́йна-мара́льнаму |
ідэ́йна-мара́льнай |
ідэ́йна-мара́льнаму |
ідэ́йна-мара́льным |
| В. |
ідэ́йна-мара́льны (неадуш.)
ідэ́йна-мара́льнага (адуш.) |
ідэ́йна-мара́льную |
ідэ́йна-мара́льнае |
ідэ́йна-мара́льныя (неадуш.)
ідэ́йна-мара́льных (адуш.) |
| Т. |
ідэ́йна-мара́льным |
ідэ́йна-мара́льнай
ідэ́йна-мара́льнаю |
ідэ́йна-мара́льным |
ідэ́йна-мара́льнымі |
| М. |
ідэ́йна-мара́льным |
ідэ́йна-мара́льнай |
ідэ́йна-мара́льным |
ідэ́йна-мара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
палі́тыка-мара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палі́тыка-мара́льны |
палі́тыка-мара́льная |
палі́тыка-мара́льнае |
палі́тыка-мара́льныя |
| Р. |
палі́тыка-мара́льнага |
палі́тыка-мара́льнай
палі́тыка-мара́льнае |
палі́тыка-мара́льнага |
палі́тыка-мара́льных |
| Д. |
палі́тыка-мара́льнаму |
палі́тыка-мара́льнай |
палі́тыка-мара́льнаму |
палі́тыка-мара́льным |
| В. |
палі́тыка-мара́льны (неадуш.)
палі́тыка-мара́льнага (адуш.) |
палі́тыка-мара́льную |
палі́тыка-мара́льнае |
палі́тыка-мара́льныя (неадуш.)
палі́тыка-мара́льных (адуш.) |
| Т. |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льнай
палі́тыка-мара́льнаю |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льнымі |
| М. |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льнай |
палі́тыка-мара́льным |
палі́тыка-мара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
псіхалагі́чна-мара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхалагі́чна-мара́льны |
псіхалагі́чна-мара́льная |
псіхалагі́чна-мара́льнае |
псіхалагі́чна-мара́льныя |
| Р. |
псіхалагі́чна-мара́льнага |
псіхалагі́чна-мара́льнай
псіхалагі́чна-мара́льнае |
псіхалагі́чна-мара́льнага |
псіхалагі́чна-мара́льных |
| Д. |
псіхалагі́чна-мара́льнаму |
псіхалагі́чна-мара́льнай |
псіхалагі́чна-мара́льнаму |
псіхалагі́чна-мара́льным |
| В. |
псіхалагі́чна-мара́льны (неадуш.)
псіхалагі́чна-мара́льнага (адуш.) |
псіхалагі́чна-мара́льную |
псіхалагі́чна-мара́льнае |
псіхалагі́чна-мара́льныя (неадуш.)
псіхалагі́чна-мара́льных (адуш.) |
| Т. |
псіхалагі́чна-мара́льным |
псіхалагі́чна-мара́льнай
псіхалагі́чна-мара́льнаю |
псіхалагі́чна-мара́льным |
псіхалагі́чна-мара́льнымі |
| М. |
псіхалагі́чна-мара́льным |
псіхалагі́чна-мара́льнай |
псіхалагі́чна-мара́льным |
псіхалагі́чна-мара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нра́вственный мара́льны; (духовный) духо́ўны;
нра́вственный крите́рий мара́льны крытэ́рый;
нра́вственный челове́к мара́льны чалаве́к;
нра́вственный посту́пок мара́льны ўчы́нак;
нра́вственное удовлетворе́ние мара́льнае задавальне́нне;
нра́вственный подъём мара́льны (духо́ўны) узды́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
иде́йно-нра́вственный ідэ́йна-мара́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апляву́ха, -і, ДМ -ву́се, мн. -і, -ву́х, ж. (разм., груб.).
1. Удар далонню па шчацэ.
Даць аплявуху.
2. перан. Знявага, маральны ўдар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
банкру́т, -а, М -кру́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.
2. перан. Той, хто пацярпеў поўную няўдачу, крах у ажыццяўленні чаго-н.
Маральны б.
|| прым. банкру́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мікраклі́мат, -у, М -маце, м.
1. Асаблівасці клімату на невялікім участку зямной паверхні.
2. перан. Узаемаадносіны, умовы працы ў невялікім калектыве, сям’і.
Маральны м.
|| прым. мікракліматы́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́дэкс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Сістэматызаваны звод законаў.
Грамадзянскі к.
2. перан., чаго або які. Сукупнасць асноўных правіл, прынцыпаў, поглядаў.
Маральны к.
3. Старадаўні рукапіс у пераплёце (спец.).
Пергаментны к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)