праме́ніць, ‑маніць; незак.

Тое, што і прамяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маню́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ні́юцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ню́к (разм.).

Той, хто маніць, не кажа праўду; хлус, ілгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лгать несов. ілга́ць, (после гласных) лгаць, хлусі́ць, мані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

браха́ць, брашу́, бро́шаш, брэ́ша; брашы́; незак.

1. Падаваць адрывістыя гукі, гаўкаць (пра сабак і пад.).

2. перан. Хлусіць, маніць (разм.).

Брэшуць плеткары.

|| наз. браха́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амамля́ць

‘маніць, прывабліваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. амамля́ю амамля́ем
2-я ас. амамля́еш амамля́еце
3-я ас. амамля́е амамля́юць
Прошлы час
м. амамля́ў амамля́лі
ж. амамля́ла
н. амамля́ла
Загадны лад
2-я ас. амамля́й амамля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час амамля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ке́рыць

‘гуляць, піць, п'янстваваць; маніць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́ру ке́рым
2-я ас. ке́рыш ке́рыце
3-я ас. ке́рыць ке́раць
Прошлы час
м. ке́рыў ке́рылі
ж. ке́рыла
н. ке́рыла
Загадны лад
2-я ас. ке́р ке́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

намані́ць, ‑маню, ‑маніш, ‑маніць; зак.

Нагаварыць няпраўды, нахлусіць. Наманіў ты мне пра яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́хаць

‘ілгаць, маніць, гаўкаць, брахаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бро́хаю бро́хаем
2-я ас. бро́хаеш бро́хаеце
3-я ас. бро́хае бро́хаюць
Прошлы час
м. бро́хаў бро́халі
ж. бро́хала
н. бро́хала
Загадны лад
2-я ас. бро́хай бро́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бро́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

врать несов., разг. хлусі́ць, ілга́ць, (после гласных) лгаць; мані́ць, браха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысягну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Тое, што і прысягнуць. — Стараста не дасць маніць! — прысягнулася кабета. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)