маню́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ні́юцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ню́к (разм.).

Той, хто маніць, не кажа праўду; хлус, ілгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)