взмоли́ться сов. пача́ць малі́ць, пача́ць прасі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насмалі́ць², -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак.

1. чаго. Абпальваючы, ачысціць ад поўсці, шчаціння і пад. ў вялікай колькасці.

2. Многа накурыць (разм.).

|| незак. насма́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заблага́ць

‘пачаць маліць, прасіць, умольваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заблага́ю заблага́ем
2-я ас. заблага́еш заблага́еце
3-я ас. заблага́е заблага́юць
Прошлы час
м. заблага́ў заблага́лі
ж. заблага́ла
н. заблага́ла
Загадны лад
2-я ас. заблага́й заблага́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заблага́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

моли́ть несов. малі́ць, прасі́ць;

моли́ть о поща́де прасі́ць лі́тасці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мале́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маліцца; малітва (у 1 знач.).

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маліць; просьба, мальба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́ленне ’памяншэнне’ (Нас.). Польск. malenie ’тс’. Бел.-польск. ізалекса. Да ма́ліць, ма́ліцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малю́шчы ’набожны’ (смарг., Сл. ПЗБ). Да маліць, маліцца (гл.). Аб суфіксе прыметніка гл. Бел. грам.₂, 307–308.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закліна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго (што). Настойліва прасіць, маліць аб чым-н.

З. памяццю бацькоў.

2. каго-што. У прымхлівых людзей: падпарадкоўваць сабе сілай магічных слоў, малітваў.

З. змей.

З. скарб.

|| наз. закліна́нне, -я, н. (да 2 знач.).

|| прым. закліна́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Маліць, прасіць, умольваць. Благаюць людзі: — Дай нам рады, Вяль, Ратуй, пагібель нас чакае!.. Зарыцкі. Глядзела [маці] на Хадоську вачамі, поўнымі болю і слёз, божкала, жахалася, благала. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмалі́цца, ‑малюся, ‑молішся, ‑моліцца; зак.

Пачаць маліць, прасіць аб чым‑н. — Дзеткі... — узмалілася старая Аксеня. — Ці было калі пры бацьку, каб за сталом сварыліся... Чарнышэвіч. — Браткі, паездзім яшчэ трохі, — узмаліўся .. [Алесь]. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)