распо́кнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак. (разм.).

Пра пупышкі, пераспелыя плады: распусціцца, лопнуць.

Пупышкі на вярбе распокнуліся.

|| незак. распо́квацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́каць

‘лопнуць, трэснуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папо́каю папо́каем
2-я ас. папо́каеш папо́каеце
3-я ас. папо́кае папо́каюць
Прошлы час
м. папо́каў папо́калі
ж. папо́кала
н. папо́кала
Загадны лад
2-я ас. папо́кай папо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час папо́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ло́панне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лопаць ​1 — лопнуць ​1.

ло́панне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лопаць ​2 — лопнуць ​2, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́кнуцца, ‑нецца; зак.

Разм. Распусціцца, лопнуць (пра пупышкі, пераспелыя плады).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лоп, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле значэння дзеясл. лопаць — лопнуць і лопацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́йздрасць, -і, ж.

Пачуццё прыкрасці і раздражнення, выкліканае дабрабытам, поспехамі іншых.

Глядзець з зайздрасцю на што-н.

◊

На зайздрасць — так (такі), што можна пазайздросціць.

Лопнуць ад зайздрасці — пра бурнае праяўленне зайздрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пало́паць ​1, ‑ае; зак.

Лопнуць — пра ўсё, многае. [Уладзімір:] — Хай яго... Ну і басішча! Ледзь перапонкі не палопалі... Місько.

пало́паць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Лопнуць некалькі разоў па чым‑н. Паляўнічы задаволена палопаў.. [хлопчыка] па плячы і пайшоў да аўтамабіля. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́йздрасць, ‑і, ж.

Пачуццё незадаволенасці і раздражнення, выкліканае перавагамі, поспехамі, дабрабытам іншых; жаданне мець тое, што маюць другія. — Ты мяне ўсюды абганяеш, — гаварыла Галіна Святлане з лёгкай зайздрасцю. Шахавец.

•••

Лопнуць ад зайздрасці гл. лопнуць.

На зайздрасць — так (такі і пад.), што можна пазайздросціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́пацца, ‑аецца; зак.

Лопнуць — пра ўсё, многае. Шклянкі палопаліся. На [далонях] ускочылі і палопаліся вадзяныя пухіры. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́йздрасць ж. за́висть;

◊ з. бярэ́ — зави́дки беру́т;

ло́пнуць ад ~ці — ло́пнуть от за́висти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)