мясі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для размешвання, змешвання чаго‑н.; такі, дзе месяць што‑н. Мясільная лапатка. Мясільны цэх хлебазавода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. Вострая лапатка для саскрэбвання чаго-н.

2. Вялікі шуфель з вострым краем для чэрпання грунту або якога-н. сыпкага матэрыялу.

С. аўтапагрузчыка.

|| прым. скрабко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

С. транспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (спец.).

1. Сельскагаспадарчая машына для выцярушвання насення з галовак канюшыны, лёну і пад.

Механічная ц.

2. Лапатка з ручкай для разгладжвання тынку пры тынкаванні.

|| прым. цёрачны, -ая, -ае.

Ц. барабан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Мэтэ́нька ’лапатка з пяском, якой востраць касу’ (Бес.)· Балтызм (яцвяжскае?). Параўн. літ. mente ’мянташка’, ’лапатка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лапа́тачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Памянш.-ласк. да лапатка (у 1, 3 і 4 знач.).

2. Шырокі плоскі канец якой‑н. невялікай рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мэнтка ’мянташка’ (беласт., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. menta, mentė ’мянташка, лапатка’. Суфікс ‑к‑a, як у лапатка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лапта́, ‑ы, ДМ ‑пце, ж.

1. Руская народная гульня ў мяч дзвюма партыямі. Хлопцы-падшывальцы гуляюць на вуліцы ў лапту. Навуменка.

2. Лапатка, якой б’юць па мячы ў гэтай гульні. Ударыць мяч лаптой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пу́льжына (pulżyno) ’лапатка для ачысткі плуга’ (Тарн.). Няясна; відаць, да плуг з перастаноўкай і суфіксам ‑ьш‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лопа́тка ж.

1. уменьш. лапа́тка, -кі ж., жалезнячо́к, -чка́ м.; рыдлёўка, -кі ж., рыдлёвачка, -кі ж.; шу́флік, -ка м.; см. лопа́та;

2. (мастерок) ке́льня, -ні ж.;

3. анат. лапа́тка, -кі ж.;

◊

во все лопа́тки на ўсю моц;

положи́ть на о́бе лопа́тки палажы́ць на абе́дзве лапа́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Манці́ла ’мянташка’ (калінк., Мат. Гом.). Балтызм. Параўн. літ. mentė̃ ’лапатка’. Утворана пры дапамозе суф. ‑іла < прасл. ‑idlo.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)