разла́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Вывесці з рабочага стану (спец.).

Р. станок.

2. Расстроіць, парушыць што-н.

Р. справу.

Р. вяселле.

3. Сапсаваць (пра здароўе).

|| незак. разла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падла́дзіць, -ла́джу, -ла́дзіш, -ла́дзіць; -ла́джаны; зак., што.

1. Падагнаць адно да другога.

П. вось да калёс.

2. Падрамантаваць.

П. боты.

3. Настроіць музычны інструмент на пэўны лад.

П. балалайку.

|| незак. падла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перанала́дзіць, ‑ладжу, ‑ладзіш, ‑ладзіць; зак., што.

Разм. Наладзіць нанава, яшчэ раз або іначай. Пераналадзіць станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́дить​I несов. (жить в согласии) ла́дзіць, жыць у зго́дзе (у зла́гадзе).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затева́ть несов. заду́мваць, выду́мваць, нава́жваць; (начинать) распачына́ць, пачына́ць; (устраивать) ла́дзіць, нала́джваць; см. зате́ять;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзверына́, ‑ы, ж.

Абл. Створка дзвярэй. Марыля ля зямлянкі завіхаецца. Прыцягнула дзверыну, ладзіць. Савіцкі. [Яська] доўга абмацваў дзверыну, пакуль знайшоў на ёй клямку. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ла́джанне ’папраўлянне’, ’дагаджанне’ (Юрч. Вытв.). Да лад, ладзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ладзіць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Праўлены, зроблены прыгодным для далейшага выкарыстання. Ладжаная збруя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падта́ць, ‑тане; зак.

Растаць крыху, знізу або з краёў. На агародах добра падтаў снег, і гракі пачалі ладзіць свае гнёзды на падсохлай стромай таполі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перала́джуваць хату ’перабудоўваць’ (Ян.), рус. пск., смал. перела́живать ’тс’. Да пера- і ла́дзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)