нагрува́шчанне, -я, н.

Бязладная куча, груда; вялікая колькасць чаго-н.

Н. старой мэблі.

Н. цытат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гру́да ку́ча, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́шня ж., обл. ку́ча камне́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́рба, -ы, мн. -ы, гурб і -аў, ж.

Куча снегу, намеценая ветрам.

Да платоў намяло вялікія гурбы снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнаявы́ в разн. знач. наво́зный;

~ва́я ку́ча — наво́зная ку́ча;

~ва́я му́ха — наво́зная му́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́рох м., в разн. знач. ку́ча, -чы ж.;

во́рох новосте́й перен. ку́ча наві́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. куча.

2. Невялікая група людзей, аб’яднаных агульнымі інтарэсамі.

К. сяброў трымалася асобна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лоўж (род. лаўжа́) м. ку́ча хво́роста (вале́жника)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́гнішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Распаленая куча ламачча, дроў; агонь.

Грэцца каля вогнішча.

2. Месца, дзе гарэў агонь.

|| прым. во́гнішчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кру́шня, ‑і, ж.

Абл. Куча камення. Яшчэ ў дзяцінстве .. [Лабановіч] любіў сядзець на кучы камення ў полі (гэта куча называлася крушня), слухаць і пазіраць, што адбываецца навокал. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)