корёжиться
1. (коробиться) караба́ціцца, гну́цца;
2. (корчиться) 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
корёжиться
1. (коробиться) караба́ціцца, гну́цца;
2. (корчиться) 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Куро́жыцца ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
папаку́рчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поёживаться 
1. паце́пвацца, 
2. 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паку́рчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; 
1. 
2. Скурчыцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Курч 1 ’карчага’ (
Курч 2 ’сабака з пароды хартоў, сетэр’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заёжиться 
1. пача́ць 
2. 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асмя́глы, ‑ая, ‑ае.
Які страціў звычайную вільготнасць; перасохлы. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дёргаться
1. ту́зацца; калаці́цца, крыві́цца, 
2. 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
передёргиваться 
1. (о судорожном движении) крыві́цца; перасмыка́цца, перасмы́квацца; 
2. 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)