◎ Кляймо́ўка ’кляймо’ (Мат. Гом.). Гл. кляймо.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кляйно́ ’кляймо’ (Нас., Яруш.). Гл. кляймо.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабі́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прабіравання. Прабірнае кляймо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаркірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Паставіць кляймо, марку, метку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́клеймаваць, ‑клеймую, ‑клеймуеш, ‑клеймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо, перамеціць клеймамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́печы, -пеку, -печаш, -печа; -печам, -печаце, -пекуць; вы́пек, -пекла; -печы; -печаны; зак., што.

1. Прыгатаваць пячэннем.

Пякарня выпекла тону хлеба.

2. Добра прапячы.

Хлеб не выпечаны.

3. Расходаваць у працэсе пячэння.

В. ўсё цеста.

4. Знішчыць агнём, жарам, кіслатой.

В. бародаўку.

5. Выпаліць на чым-н. (знак, кляймо).

В. кляймо.

|| незак. выпяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выпяка́нне, -я, н. і вы́печка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. выпячны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Выпячныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іншакраі́нны, ‑ая, ‑ае.

Чужаземны, іншаземны. Іншакраінны капітал. Іншакраіннае паштовае кляймо. Іншакраінная фірма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аклеймава́ць, акляймую, акляймуеш, акляймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проби́рный прабі́рны;

проби́рное клеймо́ прабі́рнае кляймо́;

проби́рная пала́тка ист. прабі́рная пала́тка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамга́, ‑і, ДМ ‑мзе, ж.

Гіст.

1. Кляймо, метка на чым‑н. як знак уласнасці (першапачаткова ў родавым грамадстве манголаў). // Пячаць, пячатка.

2. Гандлёвая пошліна ў Старажытнай Русі ў 13–15 стст., якую бралі, ставячы спецыяльнае кляймо на тавар.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)