Verbum

патурбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; зак.

Праявіць турботу, клопат у адносінах да каго-, чаго-н.

П., каб дзяцей добра накармілі.

непако́іцца, -ко́юся, -ко́ішся, -ко́іцца; незак.

1. Адчуваць неспакой, трывогу; хвалявацца.

Н. перад дакладам.

2. Праяўляць клопат, турбавацца.

Н. за сына.

заклапо́чаны, -ая, -ае.

Ахоплены клопатам, турботай, які выражае клопат, турботу.

Заклапочаная жанчына.

З. выгляд.

Заклапочана (прысл.) пазіраць па баках.

|| наз. заклапо́чанасць, -і, ж.

абу́за, -ы, ж.

1. Непрыемны абавязак, лішні клопат, турбота.

Узваліць абузу на чалавека.

2. Той (тое), хто (што) абцяжарвае каго-, што-н.

Лішнія рэчы — а. ў дарозе.

до́гляд, -у, М -дзе, м.

1. Клопат (у 2 знач.) аб кім-, чым-н.

Д. хворага.

Д. жывёлы.

Д. пасеваў.

2. Нагляд (у 2 знач.) за кім-, чым-н.

турбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; незак.

1. Праяўляць клопат, трыво́жыцца аб кім-, чым-н.

Т. за дзяцей.

Т. за будучы ўраджай.

2. Хвалявацца, непакоіцца.

Не турбуйся, усё будзе добра.

даку́ка, -і, ДМ -ку́цы, ж. (разм.).

1. Турбота, клопат.

Спіць дзіця, не ведае дакукі.

2. Нуда, маркота.

З дакукі піша пісьмы.

3. Надакучлівая просьба, справа.

Яго заявы — адна д.

сухата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж.

1. Адчуванне сухасці, адсутнасць вільготнасці (разм.).

С. ў роце.

2. Гарачая сухая пагода.

Цэлы май стаяла с.

3. перан. Клопат, турбота, туга (разм.).

На душы с.

турбо́та, -ы, ДМ -бо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

1. Заклапочанасць чым-н., неадольнае жаданне ажыццявіць што-н.

Турботы яго не памяншаліся.

2. Апека над кім-н., клопат, увага да каго-н.

Т. аб дзецях.