прававе́рны, -ая, -ае.

Які строга прытрымліваецца якой-н. веры, рэлігіі, вучэння.

П. католік.

|| наз. прававе́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каталі́к, -ка́ м., см. католік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каталі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да католік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

като́лик рел. като́лік, -ка м., каталі́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прававе́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які строга верыць у догмы якой‑н. рэлігіі. Фэлька з першага дня неўзлюбіў нявестку. Не быў ён такі прававерны ўжо католік, але цяпер еў поедам сына, што той браў шлюб не ў касцёле, а ў царкве. С. Александровіч. // перан. Які строга прытрымліваецца якога‑н. вучэння, сістэмы поглядаў. — [Фама] паліцэйскі чын заслужыў і зрабіўся такі прававерны, што нікому дыхнуць не даваў. Грахоўскі.

2. Мусульманскі (у гутарцы саміх мусульман). // у знач. наз. прававе́рны, ‑ага, м.; прававе́рная, ‑ай, ж. Мусульманін, мусульманка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)