падзо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго-н.

Карункавы п.

2. У архітэктуры: карніз з разьбой.

Вокны з падзорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валансье́н прил., нескл. валансье́н;

кару́нкі в. — кружева́ валансье́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крашэ́, нескл., н.

1. Моцныя кручаныя ніткі.

2. Карункі з такіх нітак.

[Ад фр. crochet — кручок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валансье́н прил. валансье́н нескл.;

кружева́ валансье́н кару́нкі валансье́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манжэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манжэты, манжэта. Манжэтныя запінкі. Манжэтныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басо́навы і басо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да басону. Басонавая работа. Басонавыя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каклю́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каклюшкі. // Выраблены пры дапамозе каклюшак. Каклюшачныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукадзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рукадзелля, прызначаны для яго. Рукадзельная прамысловасць. // Зроблены, выкананы рукамі, ручным спосабам. Рукадзельныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́ць, спару́, спо́раш, спо́ра; спары́; спо́раты; зак.

1. што. Адпароць.

С. карункі з сукенкі.

2. каго-што. Зняць (звычайна зверху ўніз) адкуль-н.

С. птушынае гняздо з бярозы.

3. каго-што. Скалоць, пакалоць чым-н. вострым (разм.).

|| незак. спо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Каро́нкі ’карункі’ (Бяльк., ЭШ), ’ленты або карункі, якія нашываліся ўнізе спадніцы’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. koronka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)